Nie wszystkie dzieci rodzą się zdrowe i donoszone. Niektóre dzieci muszą urodzić się przedwcześnie lub mieć komplikacje zdrowotne wymagające leczenia na oddziale intensywnej terapii noworodków (NICU). Jako rodzice mamy i tatusiowie z pewnością doświadczają emocjonalnego zamętu, który nie jest lekki, widząc tak wiele urządzeń zainstalowanych w małym ciele malucha na OIOM-ie.
Stres, zmęczenie, niepokój, to zdecydowanie mieszanka, mamusie. Za każdym razem musisz się upewnić, że Twojemu maleństwu na OIOM-ie wszystko w porządku. Jednak ekspert psychologiczny ujawnił, że odpowiedź każdego z rodziców jest inna. Jak wspierasz rodzinę lub przyjaciół, którzy muszą stawić czoła tej męce? Guesehat spotkał matkę, która towarzyszyła opiece nad dzieckiem na OIOM-ie.
Przeczytaj także: Artykuły dla mamy i dziecka do przyniesienia do szpitala
Jauhana Tjoa: Kiedy dziecko musi zostać na noc na OIOM-ie dla noworodków
Jauhana Tjoa jest jedną z czytelniczek GueSehat, która na własne oczy przekonała się, jak to jest towarzyszyć swojemu dziecku na OIOM-ie dla noworodków. „Moje błony pękły w 35. tygodniu ciąży, czyli w momencie, w którym zaczęły się narodziny mojego dziecka” – podzieliła się Jauhana. „Lekarze przeprowadzili indukcję, ale nadal nie nastąpiło otwarcie. W rezultacie istnieje tylko cięcie cesarskie, które może być oferowane jako opcja” – kontynuowała Jauhana.
Mała Jauhana urodziła się przedwcześnie z wagą 2,1 kg. Bez wątpienia malucha trzeba było umieścić na oddziale intensywnej terapii. Trudność w spotkaniu i karmieniu piersią dziecka poddawanego fototerapii od razu staje się pierwszym wyzwaniem. Odczuwana frustracja wpływa również na produkcję mleka matki, które w ogóle nie może wyjść. Okazuje się, że opieka nad Maleństwem na OIOM-ie trwa dłużej.
Tak więc Jauhana musiała jeździć tam iz powrotem do szpitala, aby odwiedzać dziecko do późnych godzin nocnych. W przerwach między towarzyszeniem dziecku musi co dwie godziny odciągać pokarm, który ma być podawany dziecku. Ósmego dnia dziecku Jauhana pozwolono wrócić do domu. „Byłem bardzo szczęśliwy, ale jednocześnie stresujący, ponieważ produkcja mleka w tym czasie nie była jeszcze płynna. Twój maluch powinien co godzinę sprawdzać temperaturę. Stan zdrowia dziecka musi być utrzymany. Musiałem również zwiększyć wagę dziecka” – wyjaśnił.
Próba się nie skończyła. Podczas następnej rutynowej kontroli poziom bilirubiny u dziecka ponownie wzrósł. W końcu dziecko zostało skierowane do innego szpitala, który ma bardziej kompletny sprzęt. Maluch znów musiał zostać w szpitalu.
Na szczęście, dzięki wsparciu rodziny, teraz mała Jauhana staje się zdrowsza i stabilniejsza w wieku 1 miesiąca. Jauhana wciąż stara się dawać z siebie wszystko, w tym karmienie piersią.
"Do dziś walczę, bo wszystko się jeszcze nie skończyło. Jest jeszcze plan na dalsze badania. Ale teraz jestem dużo lepiej przygotowany. Przecież jak mama jest spokojna, to dziecko też będzie spokojne. Mleko z piersi samo pójdzie gładko” – podsumowała Jauhana.
Przeczytaj także: Opieka nad dzieckiem na OIOM-ie
6 Uwarunkowania psychiczne rodziców, których dzieci są pod opieką na OIOM-ie
Według niektórych publikacji jest to częsty stan psychiczny rodziców, których dzieci są leczone na OIOM-ie.
1. Niepokój
Nie tylko martwiąc się o malucha, widząc, że jego dziecko musi być leczone na OIOM-ie. Nawet ruchy, mimika lekarza lub zespołu medycznego na OIOM-ie wywołują niepokój rodziców i zastanawiają się, czy nie jest to nagły wypadek. Nie wspominając o tym, że miejsce na OIOM sąsiaduje z pokojem dziecka. Nierzadko na przemian płacz niemowląt sprawia, że zmartwienia mamy i taty stają się jeszcze bardziej niekonsekwentne.
2. Ignorowanie wzorców jedzenia i spania
Matki z dziećmi, które są przyjmowane na OIOM, w naturalny sposób zwracają mniejszą uwagę na harmonogramy jedzenia i spania. Jeśli to możliwe, spędź 24 godziny z mamami i tatusiami obok swojego maleństwa. Mamy obawiają się, że wychodząc z pokoju brakuje ważnych informacji dotyczących rozwoju stanu zdrowia malucha.
Ale w takich warunkach rodzice muszą dbać o zdrowie. Staraj się jeść na czas, aby utrzymać swoje potrzeby żywieniowe. Pamiętaj, maluch potrzebuje mleka od mam. W przypadku harmonogramu snu powinieneś naprzemiennie z tatusiami. Ustaw alarm lub poproś pielęgniarkę, aby natychmiast powiadomiła Cię o wszelkich zmianach w sytuacji na OIOM-ie.
3. Chęć płaczu
Płacz jest czasem rozwiązaniem, gdy smutek jest nie do zniesienia. W takich chwilach więź między mężem a żoną jest potrzebna, aby wzajemnie się wzmacniać i zachęcać. Aby zmniejszyć brzemię smutku, mamy mogą dzielić się doświadczeniami z rodzicami, którzy mieli podobne doświadczenia, na przykład z innymi matkami, których dzieci również są leczone na OIOM-ie lub przyjaciółmi, którzy przeszli przez tę samą próbę. W ten sposób nie czujesz się samotny.
4. Wina
Opieka nad dziećmi na OIOM-ie jest trudna nie tylko medycznie i fizycznie, ale także finansowo. Złożoność problemu czasami sprawia, że rodzice czują się winni. To naturalne, że mamy są w niestabilnym nastroju. W miarę możliwości walcz ze wszystkimi negatywnymi myślami i skup się na tym, czego Twój maluch potrzebuje, aby szybko się zregenerować. Jeśli masz ochotę zrobić coś dla swojego malucha, bycie pozytywnym jest jedyną najlepszą opcją.
5. Nie ma pewności
Jednym z najczęstszych pytań, jakie przyjaciele i rodzina często zadają rodzicom, gdy ich maluch zostaje przyjęty na OIOM, dotyczy tego, kiedy mogą zabrać dziecko do domu. Niestety odpowiedź jest czasem niepewna. Zależy to od stopnia komplikacji doświadczanych przez Malucha i reakcji organizmu Malucha na proces leczenia.
6. Znaczenie wsparcia
Rodzice, którzy muszą towarzyszyć swoim dzieciom na OIOM-ie, potrzebują wsparcia fizycznego, emocjonalnego lub finansowego. Jeśli przyjaciel lub krewny ich dziecka jest leczony na OIOM-ie, możesz przynieść jego ulubione jedzenie lub rzeczy.
Bądź dobrym słuchaczem, jeśli twój najlepszy przyjaciel chce podzielić się swoimi uczuciami na temat swojego dziecka. Nie zmuszaj go jednak, aby powiedział, jeśli nie może powiedzieć. Obecność krewnych i dobrych przyjaciół jest potężnym lekarstwem na odwrócenie trosk serca każdego rodzica.
Ponieważ każdy, kto boryka się ze stresem i traumą, nie ma już energii, by zwracać uwagę najbliższych. Nieważne, jak bardzo tego potrzebował. (TA/AY)
