Zdrowy Gang mógł napotkać jąkającą się. Nawet w przemyśle rozrywkowym jąkanie staje się żartem, tak jak postać Azis Jąkający się. Wciąż jest wielu, którzy nie wiedzą, że jąkanie jest chorobą. Czy wiesz, że od 1998 roku 22 października obchodzony jest jako Międzynarodowy Dzień Świadomości Jąkania? Minęły już 22 lata, odkąd obchody odbyły się w różnych krajach świata, zwłaszcza w Ameryce, więc czas, abyśmy również zaczęli poznawać tę jąkającą się chorobę.
Przeczytaj także: Oto jak przewidywać bariery w rozmowie z maluchem
Co powoduje jąkanie?
Wciąż istnieje wiele mitów na temat jąkania, w które powszechnie wierzy się w społeczeństwie. Na przykład przez niektórych ludzi jąkanie jest często błędnie interpretowane jako forma wyrażania nieśmiałości, niepewności, niepokoju lub niepokoju nerwowy.
Zaufaj mi, jeśli chodzi o osoby jąkające się, sugestia wzięcia głębokiego oddechu lub zastanowienia się, co powiedzieć przed wypowiedzeniem, nie spowoduje niczego poza zasmuceniem lub urazą.
Ponadto jąkanie jest często uważane za oznakę braku inteligencji. Mimo że jest wielu inteligentnych i sławnych ludzi, którzy faktycznie cierpią z powodu jąkania. Kings of England King George VI, Charles Darwin, Issac Newton, Stephen Hawking, George Washington i Theodore Roosevelt to tylko kilka przykładów jąkających się, którzy wpłynęli na świat. Więc nie ma korelacji między tą chorobą a poziomem inteligencji danej osoby.
Ogólnie istnieją 3 znane klasyfikacje jąkania, a mianowicie:
- zacinanie się wzrostu, zwykle występuje u dzieci w wieku poniżej 5 lat i stopniowo ulega poprawie wraz z wiekiem. Jąkanie występuje wtedy, gdy dziecko nie jest w stanie właściwie wyrazić treści swoich myśli.
- jąkanie psychogenne, występuje u osób, które doświadczają stresu emocjonalnego do traumy psychicznej. Ten typ jest bardzo rzadki w społeczeństwie.
- Jąkanie neurogenne, zwykle powstaje w wyniku zaburzeń mózgu, nerwów i mięśni, które odgrywają rolę w zdolności mówienia. Ten stan jest zwykle spowodowany przez udar mózgu lub uszkodzenie mózgu.
Spośród tych trzech, jąkanie wzrostu jest najczęściej poruszanym tematem w mediach, podczas gdy pozostałe dwa typy, które często występują u dorosłych, są rzadko omawiane.
Przeczytaj także: Jąkanie, choroba czy nie?
Rozpoznawanie jąkania neurogennego
Jąkanie neurogenne, znane również jako neurogenne zaburzenie mowy to największy problem językowy u dorosłych. Około 41-42% tych problemów z umiejętnościami komunikacyjnymi jest spowodowanych zaburzeniami w mózgu jako głównym ośrodku kontroli, który następnie wpływa na przekazywanie sygnałów w układzie nerwowym i motorykę mięśni.
Częścią mózgu, która ma największy wpływ na zdolności językowe człowieka, jest mózg. W mózgu znajduje się biała grudka zwana korą mózgową, ta część jest bezpośrednio zaangażowana w zarządzanie procesami poznawczymi człowieka, w tym umiejętnościami językowymi. Co więcej, kora mózgowa jest podzielona na dwie części, a mianowicie lewą i prawą półkulę lub to, co powszechnie znamy jako lewą i prawą półkulę.
Francuski chirurg Paul Broca w swoich badaniach w 1861 r. odkrył związek między pęknięciami nerwów w lewym przedniej części mózgu a zdolnością mówienia. Ta część mózgu jest następnie nazywana polem Broki od nazwiska jej odkrywcy.
W dziedzinie Broki istnieją nerwy, które regulują ruchy twarzy, języka, warg, podniebienia, strun głosowych i innych, które są podporami mowy, tak że uszkodzenie tych części skutkuje niezdolnością do wydawania mowy.
Niestety do tej pory nie ma udowodnionego skutecznego leku do leczenia jąkania neurogennego. Jedynym skutecznym leczeniem jest terapia mowy (terapia mowy). Naukowcy wciąż próbują kontynuować badania nad jąkaniem neurogennym, aby znaleźć możliwości dla nowych, skuteczniejszych terapii.
Przeczytaj także: Dziecko nie mówi, późne kwitnienie czy opóźnienie mowy?
Źródło:
- Simanjuntak, Mangantar. Wprowadzenie do neuropsycholingwistyki. Śledzenie języka, akwizycja języka i związek języka z mózgiem. 2009:192-193
- Cruz C, Amorim H, Beça G, Nunes R. Neurogenic jąkanie: przegląd literatury. Rev Neurol 2018;66 (02):59-64
- Duffy J, Manning R. K, Roth C. R. Acquired Stuttering in Post Acquired Stuttering in Post-Deployed Service Members: Neurogenic lub Service Members: Neurogenic lub Psychogenic. ASZA. 2012
