Na podstawie ankiety przeprowadzonej przez GueSehat w ciągu tygodnia 824 matek w całej Indonezji, około 77,4% matek woli konsultować się w sprawie ciąży i porodu z położnikiem niż położnymi.
Czy to pokazuje, że rolę położnych w obecnej epoce zastąpili położnicy? Aby dowiedzieć się więcej, GueSehat miało okazję przeprowadzić ekskluzywne wywiady z ekspertami w celu omówienia tego zagadnienia.
Aż 18,8% kobiet nie zna różnicy między kompetencjami położnej a położnej
Ciąża i poród to z pewnością faza, przez którą przejdą prawie wszystkie kobiety. W tym procesie nierzadko te przyszłe matki stają przed decyzją za decyzją, z których jedną jest wybór usług położnika lub położnej.
Decyzja o skorzystaniu z usług położnika lub położnej nie jest łatwa, zwłaszcza dla przyszłych matek, które po raz pierwszy przechodzą w ciążę.
Nieznajomość kompetencji między dwoma pracownikami obsługi jest jedną z przyczyn, które utrudniają niektórym matkom ustalenie. Aż 155 matek, czyli około 18,8% ankietowanych, które wzięły udział w badaniu przyznało, że nie zna różnicy między kompetencjami położnej a położnej.
„Najpierw trzeba wiedzieć, że faktycznie pracownicy służby zdrowia w dziedzinie położnictwa dzielą się na 3, czyli położne, lekarze pierwszego kontaktu, a następnie specjaliści. Wszyscy trzej mają swoje role, więc nie zastępują się nawzajem” – wyjaśnił sekretarz. Stowarzyszenia Położnictwa i Ginekologii (POGI) Oddział w Dżakarcie, dr. Ulul Albab, Sp.OG., gdy spotkał się z GueSehat (20/6).
Położne są pierwszymi „grotami”. Położne odpowiadają za normalne problemy położnicze, w granicach zgodnych z ich kompetencjami. Oznacza to, że w przypadku wykrycia problemów w czasie ciąży konieczne jest skonsultowanie się z ginekologiem.
Wykształcenie położnych i położników
Jak wspomniano wcześniej, każdy pracownik służby zdrowia w położnictwie ma swoją własną rolę, nie zastępując się nawzajem. Według Przewodniczącej Indonezyjskiego Stowarzyszenia Położnych (IBI), dr. Emi Nurjasmi, M. Kes., położna skupia się na zapewnieniu pomocy edukacyjnej, egzaminacyjnej i porodowej w normalnych przypadkach.
„Tak więc, gdy znajdziemy przypadki nienormalne, ryzykowne, patologiczne lub skomplikowane, musimy współpracować z lekarzami. Odwołujemy się do położników” – wyjaśniła Emi.
Jednym z różnych obszarów zainteresowania położnych i położników jest poziom ich wykształcenia. Położna rozpoczęła naukę w szkole pielęgniarskiej.
Tymczasem szkoły położnictwa skupiają się na dość specyficznym ukierunkowaniu, a mianowicie na opiece nad kobietami w ciąży. Szkoły położnictwa zajmują się również wykonywaniem zawodu położnej i opieki prenatalnej.
Położna może ćwiczyć samodzielnie i/lub pracować w zakładzie opieki zdrowotnej. Na prowadzenie samodzielnej praktyki położna musi posiadać zezwolenie, czyli Licencję Położnej Praktyki (SIPB). Natomiast dla położnych pracujących w placówkach służby zdrowia konieczne jest posiadanie zezwolenia na pracę położnej (SIKB).
Z drugiej strony, aby zostać specjalistą, trzeba studiować przez około 11 lat. Cztery lata studiów, 4 lata szkoły medycznej lub zawodowej, potem 3 lata praktyk i praktyk. Po ukończeniu studiów lekarze otrzymują pozwolenie na praktykę.
Mimo to należy również pamiętać, że specjalista położnik zajmuje się nie tylko zagadnieniem ginekologii i ciąży. Według dr. Ginekolog Ulul studiuje również położnictwo i ginekologię.
Tak więc położnictwo dotyczy procesu położniczego, czyli procesu ciąży i tak dalej. Następnie nauka położnictwa lub ginekologii, dla tych związanych z układem rozrodczym lub poza ciążą. „Położne skupiają się oczywiście na położnictwie. Są też wyposażone w nauki położnicze, tylko podstawowe” – dodał dr. Ulul.
Przeczytaj także: Pierwsza wizyta u ginekologa
Zakres Zawodowy Położnej i Położnika
Oprócz wykształcenia różnią się również zakresy zawodowe położnej i położnej. Położna ponosi pełną odpowiedzialność za edukację lub doradztwo, zarówno podczas przygotowań do ciąży, jak i porodu, w zakresie utrzymania zdrowia reprodukcyjnego. A więc nie tylko dla kobiet w ciąży, ale także dla młodych kobiet.
„Przed zajściem w ciążę położne udzielają wiedzy lub porad, jak przygotować się przed ciążą, a także zachować zdrowie układu rozrodczego, na przykład, gdy kobieta miesiączkuje. Położne mogą pomóc monitorować karmiące matki, niemowlęta i małe dzieci” – wyjaśniła Emi.
W szczególności uprawnienia położnej zostały wyjaśnione w ustawie z 2014 r. o pracownikach służby zdrowia (ustawa o pracownikach służby zdrowia). Powołując się na art. 62 ust. 1 ustawy o sile roboczej w ochronie zdrowia, położna jako jeden z pracowników służby zdrowia w wykonywaniu swojej praktyki musi działać zgodnie z uprawnieniami wynikającymi z jej kompetencji.
Wyjaśniono dalej, że zakres i kompetencje, o których mowa, obejmują usługi w zakresie zdrowia matki, opieki nad dziećmi, opieki w zakresie zdrowia reprodukcyjnego kobiet oraz planowania rodziny (KB).
Jednak położna ma ograniczone uprawnienia do przepisywania leku pacjentce. Leki na receptę może wykonać tylko specjalista. Nawet jeśli położna chce przepisać lek, należy najpierw skonsultować się lub oprzeć na skierowaniu od specjalisty.
„Podczas badania położna jest również odpowiedzialna tylko za prowadzenie normalnych obserwacji. Położne nie mogą wykonywać badania USG. W związku z tym dozwolone jest tylko badanie przesiewowe” – mówi dr Ulul.
Według dr. Ulul, nawet jeśli położna wykona badanie USG, położna nie może działać jako ekspertyza lub podsumuj wyniki. Jeśli więc kobieta naprawdę chce wykonać podstawowe badanie ultrasonograficzne, lepiej udać się do lekarza pierwszego kontaktu lub specjalisty.
Przeczytaj także: Wybór ginekologa jest jak wybór partnera życiowego
Chociaż zakres jest inny, położne i położnicy to zespół
Pomimo różnego wykształcenia i zakresu zawodowego, położne i położnicy w rzeczywistości pracują razem jak zespół. Ani położna, ani położna, nie zastępują się nawzajem.
„My (położne) nie czujemy się zastąpieni obecnością położników. Pracujemy razem jako zespół. W rzeczywistości w Indonezji liczba kobiet, które konsultują się z położnymi, jest nadal dość duża, około 83%”. Emi ujawniła.
Tak, dane Ministerstwa Zdrowia Republiki Indonezji pokazują, że około 83% kobiet w ciąży nadal decyduje się na wizytę u położnej. Nawet w badaniu przeprowadzonym przez GueSehat aż 186 matek, czyli około 22,6%, nadal decyduje się na konsultację w sprawie ciąży i porodu z położną.
W czasie ciąży położna wystawi skierowanie, gdy problem zostanie wykryty do położnika. Mało tego, podczas porodu położna pomaga również położnikom.
Doktor Ulul wyjaśnił, że poród to długi proces. W trakcie tego procesu zwykle powstaje zespół składający się z lekarzy rodzinnych, położnych i położników. Oprócz tego pracuje lekarz, który również jest specjalistą i odpowiada za raportowanie porodu do ginekologa.
„Ten położnik nie zawsze jest czekaj, tak. Cóż, czasami nazywa się to ulicą miasta nieobliczalny . Może się zdarzyć, że po całkowitym otwarciu położnik nie będzie miał czasu na nadrobienie zaległości w procesie porodu. A więc tak, kiedy poród można przeprowadzić normalnie, zajmie się tym położna.” jasne dr. Ulul.
Jeśli jednak w trakcie porodu pojawią się problemy, które uniemożliwiają kobiecie normalne poród, to kolejna decyzja zostanie ustalona i podjęta przez położnika.
Na razie liczba położnych w samej Indonezji jest dość duża. IBI zauważył, że co najmniej 325 000 położnych było rozlokowanych na obszarach na poziomie podokręgowym i wiejskim.
Ta liczba z pewnością bardzo różni się od liczby lekarzy w całej Indonezji. Teraz, powiedział dr. Ulul, jest tylko około 4036 położników, których rozmieszczenie nie zostało zmaksymalizowane.
„Problemem nie jest tak naprawdę liczba lekarzy, ale bardziej dystrybucja. Na razie położnicy nadal skupiają się na dużych miastach – dodał dr. Ulul.
Ten ograniczony dostęp do położników stał się w końcu jednym z czynników powodujących, że kilka kobiet, w tym 55 respondentów ankiety GueSehat, woli konsultować się z położną.
Co więcej, bardziej przystępny kosztorys i wsparcie dla normalnego porodu to także dwie rzeczy, które sprawiają, że usługi zdrowotne położnych są preferowane przez kobiety.
Można zdawać sobie sprawę, że w czasach, gdy kobiety są uważane za pewniejsze w konsultacjach z położnikami, w rzeczywistości rola położnych pozostaje niezastąpiona. Odczuło to również około 524 lub 64,3% respondentów ankiety.
Posiadanie różnych kompetencji i zakresów niekoniecznie oznacza, że położne czy położnicy będą się wzajemnie zastępować. Z drugiej strony położne i położnicy pracują, by wspierać się nawzajem jak zespół na rzecz zdrowia indonezyjskich kobiet od początku życia, w okresie rozrodczym, w czasie ciąży, porodu, aż do menopauzy. (NAS)
