Płacz, milczy iz niedowierzaniem. Utrata ukochanej partnerki życiowej z pewnością będzie trudna do zaakceptowania i przejścia. Jednak życie jest dane tym, którzy wciąż na to zasługują. Oznacza to, że ta strata niekoniecznie powoduje, że twoje życie również musi się zatrzymać. Co zatem można zrobić, aby dalej żyć, gdy ukochana osoba zostaje w tyle? Po tym, jak łzy nie mogą już płynąć, czy nadszedł czas, aby przestać rozpaczać i iść dalej?
Najpierw rozpacz, zanim zaczniesz myśleć o innych
Kiedy musisz pogodzić się z odejściem kogoś, kogo kochasz, mieszkasz razem przez długi czas i polegasz na sobie nawzajem w uczuciach, naturalną rzeczą jest smutek i płacz. W rzeczywistości żałoba jest otwartym wyrażaniem myśli i uczuć w obliczu śmierci współmałżonka, co jest ważną częścią procesu zdrowienia.
W tym czasie żałoby nie tylko poczujesz smutek, ale także będziesz odrętwiały, zszokowany i przestraszony. Możesz czuć się winny, że jesteś żywą osobą. W pewnym momencie możesz nawet czuć złość na swojego partnera za to, że cię opuścił.
Wszystkie uczucia są normalne. Nie ma żadnych zasad dotyczących tego, jak się czuć podczas żałoby. Nie ma dobrego lub złego sposobu na żałobę. Nawet psychologicznie możesz smucić się tak długo, jak chcesz, dopóki nie będziesz miał dość. Jednak nadal istnieją warunki.
„Nie ma limitu czasu na żałobę w jakim stopniu lub w jakim stopniu, ponieważ zależy to od każdej osoby, gotowości do utraty ukochanej osoby i tego, jak doświadczamy straty. Nie da się przewidzieć, jak długo to potrwa. Jednak nadal ważne jest, aby zwracać uwagę na długość okresu żałoby i jak wpływa on na życie danej osoby. Na przykład, jeśli żałoba sprawia, że często śnisz na jawie, drastycznie tracisz na wadze, wycofujesz się z otoczenia, zaprzecza, a nawet przeszkadza ci w codziennym i zrównoważonym życiu, natychmiast poproś o pomoc ekspertów, takich jak psychologowie dorośli lub psycholog dziecięcy, aby uzyskać bardziej specjalne traktowanie .specyficzne” – powiedziała psycholog Cecilia HE Sinaga z Prezesa Centrum Specjalnych Potrzeb.
Przeczytaj także: Przyczyny samotności, nawet jeśli masz partnera
Czas by iść naprzód
Wielu twierdzi, że smutek po stracie kogoś, kto jest tak bardzo kochany, nigdy się nie skończy. Jednak na pewno możesz to przeżyć, dopóki smutek nie zostanie odpowiednio opanowany.
Oczywiście, próby zignorowania bólu lub próby jego ukrycia tylko utrudnią proces gojenia. Właśnie mierząc się z nim i próbując pogodzić się z całym żalem, możesz uleczyć ból.
Obraz jest taki, jak gdy twoja ręka jest kontuzjowana, nie oznacza to, że ręka nie może już funkcjonować. Boli, może krwawić, ale powoli się zagoi, a rana wyschnie. Jednak blizny zawsze tam będą.
Co można zrobić, gdy partner opuści cię pierwszy? Oto kilka rzeczy, które możesz wypróbować:
- Organizowanie życia
Kiedy tracisz partnera życiowego, kobieta musi zreorganizować swoje życie i przyszłość. Po odejściu żona pełni jednocześnie dwie role dla dzieci i ich rodzin.
Żony muszą nauczyć się prowadzić i reorganizować życie, aby osiągnąć przyszłość. Więc zacznij powoli robić plany na przyszłość, które mogą, ale nie muszą, być możliwe bez twojego męża u twego boku.
„Jednym z przykładów jest przygotowanie obrazu potrzeb finansowych w nadchodzących dniach. Jeśli masz już pracę, musisz być bardziej entuzjastyczny i skupić się na byciu kręgosłupem rodziny. Jeśli nie pracujesz, możesz zacząć rozważać możliwość pracy lub poszukiwania dochodu dla swoich dzieci i codziennego życia” – powiedziała Cecilia.
- Dbanie o zdrowie: samoopieka
Nie można też pominąć dbania o siebie i rodziny. To znaczy kochaj siebie i szukaj ludzi, którzy mogą zapewnić pozytywne wsparcie, aby poprowadzić twoje życie do przodu.
Lepiej jest również zbliżyć się do krewnych, którzy mogą wnieść wkład i nadzorować rodzinę. Pamiętaj, że obecność bliskich, takich jak rodzina, z pewnością może pomóc złagodzić niepokój po byciu samotnym rodzicem.
Przeczytaj także: Oto jak przejść dalej po rozwodzie
- Zacznij od nowa
Prowadzenie intensywnego życia może być sposobem na złagodzenie bólu. Wracając do kontynuowania aktywności bez przeciążania się, pomożesz mózgowi myśleć racjonalnie po tym, jak zostanie uderzony bardzo ciężkim obciążeniem emocjonalnym.
Codzienne czynności pomagają także osobie w żałobie stworzyć coś, co określa się mianem „nowej normalności” lub nowego sposobu życia po śmierci ukochanej osoby.
- Sprzątanie Par
Tylko Ty możesz zdecydować, co (i kiedy) należy zrobić z ubraniami i innymi osobistymi rzeczami współmałżonka. Więc nie zmuszaj się do robienia tych rzeczy, dopóki nie będziesz naprawdę gotowy.
Przez jakiś czas możesz nie mieć energii lub chęci do robienia czegokolwiek z rzeczami zmarłego męża. Niektóre osoby mogą również próbować nakłonić Cię do zrobienia czegoś z rzeczami zmarłego. Nie pozwól im jednak podejmować decyzji za Ciebie.
Jeśli czujesz, że nie możesz tego zrobić, nigdy nie boli odkładanie tego. Kiedy nadejdzie czas, spróbuj podzielić przedmioty na trzy kategorie: zachować, dać innym, którzy tego bardziej potrzebują, i po prostu odłożyć je na bok, gdy zdecydujesz, co robić.
- Nie musisz próbować zapomnieć
Jak wspomniano wcześniej, smutek po stracie kogoś, kogo kochasz, nigdy nie może odejść, ale możesz sobie z tym poradzić. Ponadto zakłada się, że smutek porzucenia przez współmałżonka jest bardziej bolesny niż utrata rodzica. Okazuje się, że ma to powód.
„Partnerzy życiowi są jak bratnie dusze, partnerzy przechodzą przez trudy, radości, nadzieje, marzenia, przyszłość. Wszystko jest zaprojektowane razem, wspiera się nawzajem i chroni. Wspólność jest bardziej wyraźna, zwłaszcza w przypadku par, które pozostają w związku małżeńskim od dłuższego czasu. Małżeństwa dają się i uzupełniają. Tymczasem relacja rodzic-dziecko jest mniej zrównoważona w dostarczaniu uczuć. Zwykle rodzice są bardziej dominujący. Więc kiedy stracisz partnera, smutek będzie cięższy niż porzucenie przez rodziców – wyjaśniła ponownie Cecilia.
Przy tak głębokim wrażeniu wypada nie zmuszać ciała i umysłu do zapomnienia o partnerze. Przyjmij z łaską, że odszedł, ale wszystkie jego wspomnienia i uczucia zawsze będą żyć w pamięci. Będziesz mieć specjalne miejsce w swoim sercu, aby przechowywać wszystkie słodkie wspomnienia swojego partnera przez całe życie. (NAS)
Przeczytaj także: Kapitał miłości to za mało w budowaniu relacji
Źródło
Opra. Radzenie sobie ze śmiercią współmałżonka.
Wywiad na wyłączność z psychologiem Cecilią H.E Sinaga z Prezesa Centrum Specjalnych Potrzeb.
