Proces podróżowania w celu znalezienia narkotyku nie jest łatwy. Może Healthy Gang słyszał o procesie poszukiwania nowego leku. Należy przeprowadzić wiele testów i badań, aby określić mechanizm działania leku, sprawdzić jego korzyści i skuteczność oraz upewnić się, że lek jest bezpieczny do spożycia. Wymagany czas również nie jest krótki, ale pojawienie się leku na rynku zajmuje lata.
Lekarz z Indonezyjskiego Stowarzyszenia Lekarzy Zielarzy (PDHMI), dr. Riani Hapsari, M.Si (Herb.) wyjaśnił, że ten sam proces dotyczy nie tylko leków zawierających syntetyczne składniki aktywne, ale także leków ziołowych. W Indonezji leki ziołowe dzielą się na 3 (trzy) typy, a mianowicie Jamu, Standardized Herbal Medicine (OHT) i Fitofarmaka.
Co za różnica?
Przeczytaj także: Niektóre interakcje między lekami a ziołami, które musisz wiedzieć!
Różnice w ziołolecznictwie, standaryzowanym ziołolecznictwie i fitofarmaceutykach
Ziołolecznictwo to lek naturalny, którego preparat jest nadal w swojej pierwotnej postaci (liście, kłącza, łodygi i inne). Skuteczność i bezpieczeństwo nowego leku ziołowego opiera się na doświadczeniu dziedzicznym (co najmniej 3 pokolenia).
Po przejściu testu przedklinicznego ziołolecznictwo zostało uaktualnione do standardowej medycyny ziołowej (OHT). Najwyższy poziom określany jest jako Fitofarmaceutyki, gdzie bezpieczeństwo i skuteczność naturalnych składników przeszły testy przedkliniczne i kliniczne oraz standaryzowane surowce i produkty gotowe.
Nasz kraj Indonezja jest bogaty w naturalne składniki, z których większość od pokoleń wykorzystywana jest w leczeniu chorób. Niestety, wykorzystanie tych naturalnych materiałów nie zostało znormalizowane; w tym sensie, że zastosowana dawka może być inna dla każdej osoby, ponieważ wielkość dawki nadal wykorzystuje szczyptę, prześcieradło lub garść.
Jednoczesne stosowanie naturalnych składników może również prowadzić do nieznanych interakcji leków. Omawiana interakcja między lekami polega na tym, że dwa lub więcej leków podawanych w tym samym czasie może pośrednio zmienić ich działanie. Dlatego potrzebne są badania, aby uzyskać dane, które można udowodnić naukowo (oparte na dowodach), zwłaszcza w odniesieniu do bezpieczeństwa i skuteczności tych naturalnych składników jako leków.
Czytaj też: Poznaj fitofarmaceutyki, a nie zwykłe „zioła”
Podróż naturalnych składników do medycyny ziołowej
Chodź, Zdrowy Gang, zobaczmy jak podróż naturalnego składnika do ziołolecznictwa.
1. Wybór materiału
Podróż rozpoczyna się od wyboru naturalnych materiałów do wykorzystania (etap selekcji). Etap selekcji odbywa się poprzez badanie potencjalnych składników aktywnych pod względem chemicznym, biologicznym, a nawet na poziomie molekularnym, które mają potencjał do opracowania produktu.
2. Test przedkliniczny
Od etapu selekcji podróż jest kontynuowana do testu przedklinicznego. Przeprowadzane są badania przedkliniczne in vitro (przy użyciu żywych komórek, bakterii lub kultury tkankowej) i in vivo (z wykorzystaniem zwierząt doświadczalnych). Celem Testu Przedklinicznego jest określenie właściwości farmakologicznych (takich jak mechanizm działania, interakcja badanych materiałów) oraz zbadanie bezpieczeństwa leków poprzez testy toksyczności i testy teratogenne.
Test toksyczności ma na celu wykrycie obecności substancji toksycznych, natomiast test teratogenny ma na celu ustalenie, czy lek może powodować nieprawidłowości lub wady płodu.
Składniki leków, które będą spożywane przez ludzi, muszą przejść testy laboratoryjne (in vitro) i kontynuował badania na zwierzętach doświadczalnych (in vivo) w celu określenia wykonalności i bezpieczeństwa. Zwierzęta doświadczalne są potrzebne, ponieważ uważa się, że mają podobieństwa i mogą reprezentować systemy biologiczne u ludzi. Wykorzystywanie zwierząt doświadczalnych nie powinno odbywać się arbitralnie, ale musi być zgodne z kodeksem etycznym zapewniającym dobrostan zwierząt.
Przeczytaj także: 7 roślin ziołowych zwiększających podniecenie seksualne
3. Standaryzacja i określenie postaci dawkowania
Materiały lecznicze, które przeszły test przedkliniczny, są następnie standaryzowane i określana jest forma dawkowania (etap standaryzacji). Etap standaryzacji jest niezbędny, aby cel leku osiągnął cel.
Ten etap obejmuje określenie dawki, określenie postaci dawkowania (takiej jak postać tabletki, syrop itp.), a także określenie stabilności leku (w odniesieniu do daty ważności). Leki, które przeszły ten etap, mogą zostać zarejestrowane jako ziołowe produkty lecznicze w kategorii Standaryzowane Ziołolecznictwo.
4. Badania kliniczne na ludziach dla Phytopharmaca
To nie koniec poszukiwań. Najwyższym poziomem produktu ziołowego jest stanie się Phytopharmaca. Aby stać się fitofarmaceutykiem, leki ziołowe mogą mieć udowodnioną skuteczność i bezpieczeństwo poprzez badania kliniczne. Badania kliniczne są prowadzone na ludziach i muszą być zgodne z zasadami etycznymi badań klinicznych.
Czas potrzebny na badania kliniczne nie jest krótki, ponieważ muszą przejść przez kilka kolejnych etapów testowych. Nawet po wprowadzeniu leku na rynek, stosowanie leku w społeczności jest nadal monitorowane w celu określenia jego skuteczności i długotrwałych skutków ubocznych.
Cóż, Zdrowy Gang, podróż ziołolecznictwa okazuje się trwać długo. Dlatego wymaga zaangażowania i współpracy ze strony przemysłu i rządu w rozwoju indonezyjskich ziołowych produktów leczniczych.
Istnieje wiele korzyści, które można osiągnąć, jeśli Indonezja będzie miała własne standaryzowane leki ziołowe i fitofarmaceutyki, z których jedną jest zmniejszenie zależności od importowanych składników leczniczych, których ceny rosną.
Chodź, Zdrowy Gangu, zachęcamy do miłości do indonezyjskich ziołowych produktów leczniczych, chcąc ich używać i przedstawiać większej liczbie osób.
Przeczytaj także: Rodzaje roślin leczniczych, które można uprawiać w domu!
REFERENCJA:
Zarządzenie Szefa BPOM RI nr HK. 00.05.4.2411. 2004. Podstawowe przepisy dotyczące grupowania i oznaczania indonezyjskich narkotyków.
Katzung B.G. Farmakologia podstawowa i kliniczna. 2018. Edukacja McGraw-Hill. Wydanie XIV.
Przewodnik dotyczący opieki nad zwierzętami laboratoryjnymi i ich użytkowania. 2011. Wydanie ósme. s.1-10.
Zarządzenie Szefa BPOM RI nr 0202/SK/BPOM. 2001. Procedura Badań Klinicznych Szefa Urzędu Nadzoru ds. Żywności i Leków.
Rahmatini. 2010. Ocena skuteczności i bezpieczeństwa leków (badania kliniczne). Indonezyjski magazyn medyczny. s.31-38.
