Czy wiesz, że Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) posiada program w zakresie żywienia o nazwie Global Nutrition Target 2025? WHO opracowało ten program w celu poprawy jakości żywieniowej i zdrowia kobiet w ciąży, niemowląt i dzieci.
Istnieje sześć punktów, które są globalnymi celami poprawy odżywiania, a pierwszym z nich jest zmniejszenie liczby przypadków zahamowania wzrostu u dzieci poniżej 5 roku życia. Wow, dlaczego kaskaderstwo, co? Czy karłowatość jest tak ważna, że WHO uczyniła z niej cel numer jeden w wysiłkach na rzecz poprawy odżywiania na poziomie globalnym? Chodź, zobacz wyjaśnienie!
Czym właściwie jest karłowatość?
Patrząc z definicji, WHO zdefiniowało zahamowanie wzrostu jako warunek, gdy wzrost (wzrost do wieku) dziecko jest poniżej minus 2 odchylenia standardowego (-2SD) zgodnie ze Standardami Wzrostu Dziecka WHO. Możesz uzyskać dostęp do tego arkusza wykresu wzrostu na oficjalnej stronie internetowej WHO. Istnieją dwa różne rodzaje wykresów, jeden dla chłopców i jeden dla dziewcząt. Mamy po prostu wybierają rodzaj wykresu, który czyta się od urodzenia do 5 lat.
Niestety, nie wszyscy dobrze rozumieją tę definicję. Niedokładne zrozumienie może sprawić, że nie zdamy sobie sprawy, że dziecko jest zahamowane. Na przykład: „Ojciec i matka są niscy, to naturalne, że ich dzieci też są niskie, prawda!” lub „Dziecko nie jest chude, musi być dobrze odżywione. Nie da się zostać zahamowanym!” Osoba zapomina, że stan zahamowania wzrostu można określić tylko wtedy, gdy spojrzymy na dane z krzywej wzrostu.
Niektórzy z was mogą się zastanawiać, czy wskaźnikiem adekwatności żywieniowej nie jest tylko wzrost? A jeśli waga jest odpowiednia dla wieku? Prawdą jest, że istnieje kilka parametrów adekwatności żywieniowej stosowanych przez WHO, w tym masa ciała (waga na wiek), wzrost (wzrost do wieku) oraz stosunek masy ciała do wzrostu (waga do wzrostu lub powszechnie stosowanym parametrem wskaźnika masy ciała / BMI). Każdy ma swoją własną interpretację.
Jeśli jednak chcemy bardziej kompleksowo zobaczyć jakość żywienia i zdrowia w populacji, to właśnie parametr wzrostu zostanie wykorzystany. Powodem jest to, że masa ciała jest bardzo łatwa do zmiany w zależności od ilości przyjmowanego pokarmu, aktywności fizycznej i doświadczanej choroby.
Na przykład małe dziecko, które jest chore, może stracić na wadze. Jednak niekoniecznie kwalifikuje się to jako niedożywienie, prawda? Podobnie z parametrem wskaźnika masy ciała, jeśli masa ciała zmniejszy się, wartość BMI automatycznie się zmniejszy.
W przeciwieństwie do wagi, wzrost jest wskaźnikiem adekwatności żywieniowej, którego wartości nie ulegają łatwym zmianom. Wzrost niezgodny z jego wiekiem wskazuje, że dziecko nie osiągnęło prawidłowego wzrostu i świadczy o złej jakości odżywienia i zdrowiu.
Na przykład chłopcy A, B, C i D mają po 2 lata. A ma 85 cm wzrostu i waży 12 kg (BMI 16,6). B ma 80 cm wzrostu i waży 8 kg (BMI 12,5). C ma 80 cm wzrostu i waży 11 kg (BMI 17). D ma 85 cm wzrostu i waży 9 kg (BMI 12,5).
Na podstawie krzywej wzrostu WHO dziecko A jest klasyfikowane jako normalne pod względem wzrostu, masy ciała i wskaźnika masy ciała z uwzględnieniem wieku. Tymczasem można powiedzieć, że dziecko B jest skarłowaciałe pod względem wzrostu i jest w złym stanie odżywienia (chude/chude).zmarnowanie), patrząc na podstawie masy ciała i wartości BMI.
A co z dzieckiem C? Pod względem wagi i BMI dziecko C jest klasyfikowane jako dobrze odżywione. Jednak jego wzrost mówi inaczej. Pod względem wzrostu dziecko C jest również zaliczane do kategorii kaskaderskich Mam. Z tego widać, że dzieci, które są zahamowane, mogą nie wyglądać na wychudzone.
Dziecko D nie jest sklasyfikowane jako karłowate, ale jego waga i wartość BMI wskazują na zły stan odżywienia (chudy/chudy/zmarnowanie). Jednak dzięki lepszej diecie i jakości zdrowia, dzieci z grupy D łatwiej nadrobią zaległą wagę i BMI w zależności od ich wieku.
Z powyższych czterech przykładów dzieci widzimy, że wzrost, który nie jest zgodny z wiekiem, jest wynikiem złej jakości odżywiania i długotrwałego (przewlekłego) zdrowia. Ogólnie rzecz biorąc, zahamowanie wzrostu jest realizowane dopiero po ukończeniu przez dziecko dwóch lat. Chociaż sam proces zahamowania wzrostu może rozpocząć się, gdy dziecko jest jeszcze w łonie matki, wiesz, mamy!
WHO twierdzi, że zahamowanie wzrostu jest wynikiem złożonej interakcji wpływu środowiska domowego, otaczającego środowiska, kultury i czynników społeczno-ekonomicznych. Duża liczba dzieci doświadczających zahamowania wzrostu wskazuje, że jakość zdrowia w kraju nadal nie jest optymalna.
Rząd Republiki Indonezji za pośrednictwem Ministerstwa Zdrowia aktywnie realizuje różne programy w celu zmniejszenia wskaźników zahamowania wzrostu. Strategie w postaci poprawy diety, rodzicielstwa, a także poprawy warunków sanitarnych i dostępu do czystej wody są przedmiotem wspólnego zainteresowania.
W kaskaderstwie nie chodzi tylko o krótkie ciała!
Jedną z przeszkód w wysiłkach na rzecz zmniejszenia wskaźników karłowatości jest brak świadomości społecznej na temat długofalowych konsekwencji tego stanu. Dzieci, które są skarłowaciałe, nie tylko będą wyglądać na niższe niż ich rówieśnicy. Co więcej, chroniczne niedożywienie i zahamowanie rozwoju stwarzają ryzyko zahamowania rozwoju mózgu, braku inteligencji, osłabienia układu odpornościowego i zwiększają ryzyko rozwoju poważnych chorób u dzieci w późniejszym życiu.
Co gorsza, karłowatość może być przekazywana z pokolenia na pokolenie. Kobiety, które zostały zahamowane w dzieciństwie, zwykle są niedożywione w czasie ciąży i rodzą dzieci, które później również doświadczą zahamowania wzrostu. To takie przerażające, prawda mamo? Nic dziwnego, dlaczego KTO jest tak zdeterminowany, aby zmniejszyć liczbę karłowatości na całym świecie?
Co można zrobić, aby zapobiec karłowatości?
Jak omówiono powyżej, zahamowanie wzrostu często zaczyna się od nieporozumień, braku świadomości znaczenia pierwszych 1000 dni życia, poziomów edukacji, które nie obejmują wszystkich poziomów społeczeństwa, oraz częstych przypadków chorób zakaźnych u dzieci z powodu niehigienicznego środowiska.
Mamy mogą stać się ambasadorami zapobiegania karłowatości, dzieląc się prawidłowymi i przydatnymi informacjami dla otaczającego środowiska. Oto kilka prostych wskazówek, które pomogą zapobiec karłowatości, zaczynając od otaczającego nas środowiska:
- Pomóż wyjaśnić, że wzrost jest czynnikiem czysto genetycznym. Jak widzieliśmy, czynniki genetyczne tylko częściowo przyczyniają się do tego. Istnieje wiele innych czynników, które wpływają na postawę dziecka.
- Zachęć koleżanki w ciąży do zwracania uwagi na skład spożywanego pokarmu. Pamiętaj, że niektóre przypadki zahamowania wzrostu zaczynają się, gdy dziecko jest jeszcze w łonie matki!
- Udziel informacji o odpowiedniej metodzie podawania pokarmów uzupełniających (MPASI) matkom, które dopiero rozpoczynają proces podawania pokarmów uzupełniających. Przypadki zahamowania wzrostu, które pojawiają się po urodzeniu dziecka, zwykle zaczynają się od metody MPASI, która nie jest zgodna z potrzebami żywieniowymi dziecka.
- Promuj znaczenie higieny i szczepień w zapobieganiu chorobom zakaźnym. Częsta choroba jest jednym z czynników utrudniających optymalny rozwój dziecka.
- Dziel się informacjami dotyczącymi długoterminowych zagrożeń związanych z karłowatością, aby ludzie nie uważali tego za coś, co można zignorować.
Mam nadzieję, że WHO i rząd naszego kraju wkrótce odniosą sukces w zmniejszeniu wskaźnika karłowatości, mamo! Pomóżmy zaczynając od naszego najbliższego otoczenia!
Referencja:
Matka dziecka Nutr. 2016 maj; 12 (Suppl Suppl 1): 12-26.
tysiącdni.org: karłowatość
searo.who.int: karłowatość u dzieci
KTO: Kaskaderstwo w pigułce
Ministerstwo Zdrowia Republiki Indonezji: Zapobieganie karłowatości poprzez poprawę diety, rodzicielstwa i warunków sanitarnych (1)
WHO: Global Targets 2025 Poprawa żywienia matek, niemowląt i małych dzieci
Biuletyn Żywności i Żywienia 2017, tom. 38(3) 291-301: Czynniki wpływające na występowanie karłowatości wśród dzieci w wieku poniżej pięciu lat w Bangladeszu
