Dzień dobry wszystkim.
Chcę opowiedzieć o chorobie, na którą cierpię przez ostatnie 8 miesięcy. Byłem niespokojny z powodu obrzęku prawej szyi. Pewnego dnia, kiedy się obudziłem, nie czułem, żeby coś dziwnego działo się z moim ciałem. O 17.00 chcę jechać do miasta Jambi. Jednak w drodze do Jambi, w wiosce Sipin, gdy miałem skręcić w prawo, poczułem ból i nie mogłem ruszyć szyją. Nie mogę nawet skręcić w prawo. W końcu zatrzymałem się, żeby sprawdzić przez lusterko wsteczne motocykla. Ku mojemu zdziwieniu, nie wiem, skąd się wziął, guzek na szyi pojawił się prawie tak duży jak jasnopomarańczowy. Jak mówią ludzie z Betung w Jambi, taki obrzęk nazywa się babagus.
W końcu kontynuowałem podróż pod warunkiem, że nie mogę obrócić głowy w prawo. Początkowo myślałem o powrocie do domu rodziców, ale ponieważ następnego dnia musiałem pracować, odwołałem swój zamiar. Wiesz, pracuję jako operator stacji benzynowej. Więc dostaję tylko 2 razy w miesiącu wolny. Następnego dnia, kiedy poszedłem do pracy, nagle stałem się celebrytą. Hahaha. Każdy klient, który wpadł, żeby zatankować, był ciekaw stanu mojej szyi, dlaczego tak spuchła. Odpowiedziałem też, że nie znam i wyjaśniłem chronologię wydarzeń, kiedy zdałem sobie sprawę z tego problemu. Niektórzy z nich twierdzą, że może się to zdarzyć z powodu niewłaściwej pozycji do spania. Po prostu skinąłem głową, to może być zbyt, tak.
Tydzień później wreszcie skończyłem z moim harmonogramem. Postanowiłem wrócić do domu rodziców na leczenie z ciotką. Próbowałem metody masażu. Po posortowaniu 4 razy następuje zmiana. Opuchlizna na szyi zmniejszyła się do rozmiarów jaja przepiórczego. Ale minęło prawie 6 miesięcy, obrzęk nie ustąpił.
Niedługo potem dostałem ofertę pracy w PT. Wtedy zdecydowałem się zmienić pracę ze starego miejsca. Po 2 miesiącach pracy moja współpracowniczka zasugerowała, abym skonsultowała się z lekarzem lub udała się do ośrodka zdrowia w celu wyleczenia guzka na szyi, który jeszcze nie opróżnił się. Alhamdulillah, mój szef jest naprawdę dobry. Zasugerował również, abym otrzymał specjalne leczenie w związku z moją chorobą. Uważa, że można znaleźć pieniądze, ale życia nie można kupić. Dostałem też dyspensę na sprawdzenie w puskesma.
Kiedy konsultowałem się z puskesmas, lekarz powiedział mi, że powinienem zostać skierowany do szpitala. W smutnym stanie byłem zdezorientowany, gdy zapytałem, który szpital bym wybrał. Ostatecznie zdecydowałem się na skierowanie do szpitala Arafah, ponieważ pracowała tam rodzina. Tego samego dnia natychmiast skierowano mnie do szpitala. Wciąż w szaleńczym stanie pojechałem do szpitala własnym motocyklem. Po przybyciu do szpitala nadszedł czas na ustawienie się w kolejce. Stałem w kolejce przez długi czas, od 09.00 do 13.22. Po wezwaniu oficer natychmiast zapytał o mój stan. Minęło dwadzieścia minut, dostałem akta do wypełnienia i poproszono mnie o powrót do szpitala tydzień później.
Dokładnie 1 tydzień wróciłem do szpitala Arafah. Funkcjonariusz poproszono mnie o ustawienie się w kolejce przed gabinetem chirurga. Po długim oczekiwaniu moje imię zostało wywołane i wszedłem do pokoju. Lekarz poprosił mnie, żebym usiadł, po czym zaczął wypytywać o stan mojego zdrowia. Lekarz sprawdził również i obmacał opuchniętą szyję. Następnie powiedział, że muszę zrobić test laboratoryjny. Kiedy pojawiły się wyniki badań, lekarz powiedział, że jestem w dobrym stanie i mogę mieć operację w przyszłym tygodniu. Byłam bardzo zaskoczona, bo w życiu nigdy nie miałam operacji. Ale muszę postępować zgodnie z procedurą, jeśli to najlepszy sposób. Po wypełnieniu kilku dokumentów administracyjnych wróciłem do domu.
Zgodnie z harmonogramem przyjechałem do szpitala z koleżanką. Celowo nie powiedziałem o tym rodzicom ani rodzinie z obawy, że wpadną w panikę i zmartwienie. Po przybyciu do szpitala natychmiast zabrano mnie do sali szpitalnej, aby czekać na zaplanowaną operację o godzinie 16.00. Niestety harmonogram operacji został przesunięty o około 1,5 godziny. Dopiero o 17:30 zostałem poproszony o założenie cierpliwego fartucha i wejście do pokoju. Poproszono mnie, abym położył się pod dużą lampą. W sercu modliłam się, aby Bóg mnie zbawił.
Kiedy przyszedł lekarz, poproszono mnie, żebym położyła się na lewym boku. Moja prawa szyja jest posmarowana płynem antyseptycznym do czyszczenia zarazków. Moje ciało było bardzo słabe, a serce biło jak szalone. Lekarz poradził mi, żebym zniosła ból. Następnie 4 razy wstrzyknął znieczulenie w szyję. Niedługo potem usłyszałem głosy dochodzące z mojej szyi, jakby lekarz rozdzierał mi skórę. A kiedy lekarz wyjął mały kawałek mięsa, tylko Bóg wie, jak ono smakowało. Prawie zemdlałem z bólu. Ale lekarz powiedział, że muszę to znosić i nie zemdleć. Po operacji pielęgniarka wsadziła mnie na wózek inwalidzki i zabrała do izby szpitalnej. Do tej pory wyniki mojego stanu również nie wyszły na jaw.
W przypadku przyjaciół prosimy o przyzwyczajenie się do zdrowego stylu życia i regularne ćwiczenia. Dla tych, którzy palą, rzuć nałóg, zanim palenie powstrzyma cię! Dla zdrowej Indonezji. Dla zdrowej przyszłości.
